.
Düşler..
Düş göremiyorum bu ara. Geceleri uyumuyorum zaten.
Geceleri uyanık kalmalıyım. Niye mi ?
Karım ve sevgilisi, beni ve çocuklarımı öldürmeyi planlıyor.
.........................................
Adım Tahsin, Ankaradan 49 yıllık Tahsin Er.
3 çocuk babası, evinden işine gidip gelen gariban bir adamım ben.
Benim işlediğim günahlar masumdur. Haram nedir bilmem, Bir sigaram var onuda bırakıcam, zaten doktor 'ciğerlerin paramparça olmuş' dediğinden beri bırakmayı düşünüyorum..
..........................................
Son birkaç haftadır iş dönüşleri hep o adamı gördüm. Ben mahalleye girerken o çıkıyordu.
İlk başta çok önemesemedim sonra gözüme takıldı. Birşey vardı bu adamda..
Sanki beni gördüğünde, kaçıcak delik arıyormuş gibi, ya da içten içe sövüyordu bana ağzı kapalı olsada gözleriyle birşeyler anlatmaya çalışıyor gibiydi.
Sanki aramızdaki ince bir perde vardı açılmayı bekleyen.
20 - 25 yaşlarında bir adamdı.
Sanki o yanımdan geçerken rüzgarı içimdeki huzuru yerlebir ediyordu .
............................................
Bir gün bu adamı takip etmeye karar verdim .
Mahallede bir ara sokaktaki kahveye gittim, geçmesini bekledim.
Geçti.
Bizim apartımanın önüne geldi..çocuktu daha..önce ortalığı kolaçan etti..bizim dairenin ziline bastı..karım önce balkona çıktı sonra uçarak kapıyı açtı.
Karımı yıllardır bu kadar mutlu görmemiştim. Beni o adamla aldatıyordu. 25'lik delikanlıyla oluyordu hergün çocuklarını okula beni işe gönderdikten sonra..
Ama onu sevmekten vazgeçmeyi düşünmedim hiç.
Canım acımaz kabullenirim dedim, yavrularımız var..
Zaten sıkılır bırakır dedim.
..............................................................
Ta ki o telefon konuşmasına şahit olana dek.
Karım ve küçük adam gün geçtikçe birbirlerini daha çok seviyor daha çok bağlanıyorlardı.
Suratımı asmadım hiç karım tek bizi bırakmasın, gitmesin dedim hep içimden.
Beni ve çocukları öldürmeyi planladıklarını duydum telefonda.
Karım bir an önce kaçmak istediğini bu acıya daha fazla katlanamayacağını söylüyordu.
Konuşmanın sonunda beni ve çocuklarımızı öldürüp kaçmaya karar verdiler...
Artık geceleri uyumuyordum..Yakın zamanda saldırıya uğrıyacaktım.
Çocuklarımın ölmesine göz yumamazdım.
Bir gün gece şafak henüz sökmeden kapı açıldı..hala uyanıktım..karım usulca kalktı yanımdan..Kapının önünde fısıldaşıyorlardı..önce çocuk odasına yöneldiler..
Harakete geçtim.
...................................................
Bugün bir hastanedeyim..Uzun bir süredir uyuduğumdan olsa gerek hiçbirşey hatırlamıyorum buraya nasıl geldiğimle alakalı en ufak bir fikrim bile yok.Karşımda Betül hanım oturuyor..kendisi psikoloğummuş..
Her tarafta polisler var..değişik bir hastane burası ötekilerden farklı sanki koğuş gibi sıra sıra odacıklar var..
Bana paranoyak şizofren tanısı konulmuş ve tedaviye başlıyacakmış Betül hanım.
Karımı ve çocuklarımı benim boğarak öldürdüğümden şüpheleniyorlarmış.
Ama neden ? Karımın genç sevgilisine ne oldu ?
Betül hanım karımın hiç bir zaman öyle bir sevgilisinin olmadığını ve bütün bu yaşadığım olayların sadece zihnimde canlandığını söylüyor.
Cümlesinin sonuna küçük bir tebessüm ekleyip bir an önce iyi olacağıma dair bana moral veriyor.
Karımı ve çocuklarımı ben mi öldürdüm ?
........................................................
Adım Tahsin. 49 yıllık Tahsin Er.
Paranoyak şizofren tanısıyla Şu an Üsküdar akıl hastalıkları hastanesinde tedavi görmekteyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder